Φώτης Αγγουλές

-
Γεννήθηκε το 1911 στον Τσεσμέ –αρχαία Κρήνη- στα παράλια της Μικράς Ασίας απέναντι ακριβώς στη Χιο. Ο πατέρας του λέγονταν Σιδερής Χονδρουδάκης κι ήτανε ψαρομανάβης. Το «Αγγουλές» το πήρε από παρατσούκλι. Η μάνα του λέγονταν Γαρουφαλιά. Είχε τρεις αδερφές κι ο Φώτης ήταν το στερνοπαίδι.


Μην καρτεράτε
Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή,μήδ' όσο στην κακοκαιριά λυγά το κυπαρίσσι.Έχουμε τη ζωή πολύπάρα πολύ αγαπήσει.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ - Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με τους αντάρτες

-
Εικόνα
«Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια» της ποίησής του «Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια/ εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος/ Εδώ σηκώνετ' όλ' η γη με τους αποθαμένους/ και με τον ίδιο θάνατο πατάει το θάνατό της. Κι απάνω - απάνω στα βουνά, κι απάνω στις κορφές τους,/ φωτάει με μιας Ανάσταση, ξεσπάει αχός μεγάλος./ Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με τους αντάρτες/ - χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια,- / κ' είν' οι νεκροί στα ξάγναντα πρωτοπανηγυριώτες». Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται από τη μέρα που η Ελλάδα, η Εθνική Αντίσταση και η Ποίηση στερήθηκαν έναν από τους μέγιστους δημιουργούς του 20ού αιώνα. Τον Αγγελο Σικελιανό. Το εκτυφλωτικής πνευματικής και ανθρώπινης λάμψης «αστέρι» του έσβησε στις 19 του Ιούνη του 1951. Ο Σικελιανός έφυγε πικραμένος και παραγκωνισμένος από την επίσημη μετεμφυλιακή Ελλάδα, συκοφαντημένος και σαν επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, επειδή είχε το σθένος να συμπορευτεί με το ΕΑΜ, και ...
Διαβάστε περισσότερα

Σπλάχνο και τιμή του ΚΚΕ

-
Εικόνα
Ετος Ρίτσου έχει ανακηρυχθεί το 2009 από το υπουργείο Πολιτισμού, με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πρώτη καθιέρωσε το θεσμό της τακτικής οργάνωσης ετήσιων αφιερωμάτων σε σημαντικές προσωπικότητες, προτρέποντας τα κράτη - μέλη να πράξουν ανάλογα. Ο φανερός στόχος της είναι «η προώθηση των ευρωπαϊκών πολιτιστικών αξιών» σαν «έκφραση της προσφοράς της στον πολιτισμό».1 Κρυφός στόχος, όμως, είναι μέσα και από τέτοιου είδους δραστηριότητες να διευρυνθεί και να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αγορά «πολιτιστικών προϊόντων», να τονωθεί η κερδοφορία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων (δισκογραφικές εταιρείες, εκδοτικοί οίκοι, επιχειρήσεις θεάματος, «ευαγή» ιδρύματα κ.λπ.) που συγκροτούν την αποκαλούμενη «πολιτιστική βιομηχανία» και λυμαίνονται - ελέγχοντας ασφυκτικά - το μεγαλύτερο μέρος του καλλιτεχνικού έργου στην ΕΕ και στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, τόσο των κρυφών όσο και των φανερών αυτών επιδιώξεων είναι τελικά το ίδιο: Η κακοποίηση και η διαστρέβλωση σε οτιδήποτε πολύτιμο και ωφέλι...
Διαβάστε περισσότερα