Καποδίστριας 2
ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ:
1. Η δημιουργία ευνοϊκότερων όρων για την πιο συστηματική κρατική παρέμβαση. Έτσι θα διευκολυνθεί η απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής από τους Ο.Τ.Α.
2. Η μείωση του αριθμού των Δήμων, Νομαρχιών και Περιφερειών θα δώσει τη δυνατότητα για αυξημένη επιχειρησιακή ικανότητα συνεργασίας με μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, οι οποίοι μέσω των ληστρικών ΣΔΙΤ θα μπορούν πιο εύκολα να αναλαμβάνουν έργα υποδομής και τομείς υπηρεσιών, όπως την κατασκευή νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών, φοιτητικών εστιών, πυροσβεστικών σταθμών, αστυνομικών τμημάτων, διοικητηρίων, χώρων στάθμευσης κλπ. Όλα θα γίνονται με ΣΔΙΤ και η συμμετοχή του δημοσίου μπορεί να εκφράζεται και σε τοπικό επίπεδο με την παροχή στο μεγάλο κεφάλαιο άφθονου δωρεάν χρήματος.
3. Προωθείται η λεγόμενη λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία των ΟΤΑ, δηλαδή η μείωση της κρατικής επιδότησης. Ο μηχανισμός έχει βρεθεί και είναι η διαβόητη φορολογική εξουσία, που σημαίνει νέα πρόσθετα βάρη στα λαϊκά στρώματα.
4. Με τα λεγόμενα επιχειρησιακά προγράμματα τετραετίας οι ΟΤΑ υποχρεούνται να εφαρμόζουν μορφές διαχείρισης στη βάση της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών που είχαν δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα.
5. Η ανασυγκρότηση των υπηρεσιών και του προσωπικού σε βάρος της σταθερότητας και της μονιμότητας, με επέκταση στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ).
6. Ακόμη επιχειρείται με τα κριτήρια της πιστοποίησης και επάρκειας η μείωση του αριθμού των δικαιούχων στη χρηματοδότηση και διαχείριση των νέων προγραμμάτων και κυρίως των μικρών δήμων.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
1. Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα στους βασικούς τομείς Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας. Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, γιατί αυτό θα σημάνει τελικά μεταφορά του κόστους στη λαϊκή οικογένεια.
2. Διεκδικούμε οικονομική επάρκεια Δήμων και Νομαρχιών ως ποσοστό επί του κρατικού προϋπολογισμού για τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών. Δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική και ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, τη λειτουργία κατάλληλων δημοτικών υπηρεσιών απορριμμάτων, πρασίνου κλπ.
3. Κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας, καθώς και κάθε έμμεσης φορολογίας.
4. Κατάργηση των ονομαζόμενων ευέλικτων σχέσεων εργασίας και της ανασφάλιστης εργασίας.
5. Κατάργηση των δημοτικών επιχειρήσεων. Ανατροπή του νομοθετικού πλαισίου που καθιστά τους ΟΤΑ επιχειρήσεις.
6. Διεκδίκηση του σχεδιασμού και της υλοποίησης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών και μηχανισμών δημόσιας υγείας και προστασίας από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, άλλες καταστροφές από καιρικά φαινόμενα, ρύπανσης και μόλυνσης των υδάτων, του αέρα κλπ.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο και εκλεγμένο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όλο τον ελληνικό λαό, να αγωνισθεί για όλα τα παραπάνω. Κανένας δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στη λογική για το πώς τα νέα σχήματα θα είναι πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά, γιατί κάτι τέτοιο θα έχει αρνητικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα.
1. Η δημιουργία ευνοϊκότερων όρων για την πιο συστηματική κρατική παρέμβαση. Έτσι θα διευκολυνθεί η απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής από τους Ο.Τ.Α.
2. Η μείωση του αριθμού των Δήμων, Νομαρχιών και Περιφερειών θα δώσει τη δυνατότητα για αυξημένη επιχειρησιακή ικανότητα συνεργασίας με μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, οι οποίοι μέσω των ληστρικών ΣΔΙΤ θα μπορούν πιο εύκολα να αναλαμβάνουν έργα υποδομής και τομείς υπηρεσιών, όπως την κατασκευή νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών, φοιτητικών εστιών, πυροσβεστικών σταθμών, αστυνομικών τμημάτων, διοικητηρίων, χώρων στάθμευσης κλπ. Όλα θα γίνονται με ΣΔΙΤ και η συμμετοχή του δημοσίου μπορεί να εκφράζεται και σε τοπικό επίπεδο με την παροχή στο μεγάλο κεφάλαιο άφθονου δωρεάν χρήματος.
3. Προωθείται η λεγόμενη λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία των ΟΤΑ, δηλαδή η μείωση της κρατικής επιδότησης. Ο μηχανισμός έχει βρεθεί και είναι η διαβόητη φορολογική εξουσία, που σημαίνει νέα πρόσθετα βάρη στα λαϊκά στρώματα.
4. Με τα λεγόμενα επιχειρησιακά προγράμματα τετραετίας οι ΟΤΑ υποχρεούνται να εφαρμόζουν μορφές διαχείρισης στη βάση της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών που είχαν δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα.
5. Η ανασυγκρότηση των υπηρεσιών και του προσωπικού σε βάρος της σταθερότητας και της μονιμότητας, με επέκταση στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις (ωρομίσθιο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ).
6. Ακόμη επιχειρείται με τα κριτήρια της πιστοποίησης και επάρκειας η μείωση του αριθμού των δικαιούχων στη χρηματοδότηση και διαχείριση των νέων προγραμμάτων και κυρίως των μικρών δήμων.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
1. Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο χαρακτήρα στους βασικούς τομείς Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας. Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, γιατί αυτό θα σημάνει τελικά μεταφορά του κόστους στη λαϊκή οικογένεια.
2. Διεκδικούμε οικονομική επάρκεια Δήμων και Νομαρχιών ως ποσοστό επί του κρατικού προϋπολογισμού για τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών. Δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική και ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, τη λειτουργία κατάλληλων δημοτικών υπηρεσιών απορριμμάτων, πρασίνου κλπ.
3. Κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας, καθώς και κάθε έμμεσης φορολογίας.
4. Κατάργηση των ονομαζόμενων ευέλικτων σχέσεων εργασίας και της ανασφάλιστης εργασίας.
5. Κατάργηση των δημοτικών επιχειρήσεων. Ανατροπή του νομοθετικού πλαισίου που καθιστά τους ΟΤΑ επιχειρήσεις.
6. Διεκδίκηση του σχεδιασμού και της υλοποίησης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών και μηχανισμών δημόσιας υγείας και προστασίας από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς, άλλες καταστροφές από καιρικά φαινόμενα, ρύπανσης και μόλυνσης των υδάτων, του αέρα κλπ.
Καλούμε κάθε εργαζόμενο και εκλεγμένο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όλο τον ελληνικό λαό, να αγωνισθεί για όλα τα παραπάνω. Κανένας δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στη λογική για το πώς τα νέα σχήματα θα είναι πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά, γιατί κάτι τέτοιο θα έχει αρνητικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα.
