Ο νεκροζώντανος Αντώνης
Ο νεκροζώντανος Αντώνης
τέσσερις γλώσσες τις μιλά,
πτυχία και μεταπτυχιακά,
κάτω απ’ το βλέμμα της αγχόνης.
Με του πρωτάτου τον αέρα
στέλεχος σε πολυεθνική,
(κατάδικος σε φυλακή)
δεκατετράωρο κάθε μέρα.
Και κάθε χρόνο καλοκαίρι
δέκα μερούλες διακοπές,
λίμνες, βουνά κι ακρογιαλιές,
σε ξένα, παραδείσια μέρη.
Μπροστά του θεά η κουτσή Μαρία:
καμπούρης και καχεχτικός,
κατάκοπος μεσοαστός
λείψανο ετών τριάντα τρία.
«Είδες πώς πρόκοψε ο Αντωνάκης;»
ψιθύρισε η μαμά στ’ αυτί,
λες και θυμίζει προκοπή
η ζωή της χειμερίας του νάρκης...
Και συνεχίζει την ορμήνια:
«κοίτα κι εσύ να βολευτείς,
να βρεις θεσούλα να πιαστείς
έρχονται μπόρες και μπουρίνια»!
Τι κι αν το παίζεις το παιχνίδι
το σώμα δεν το ξεγελάς
ξεχνάει τα λόγια της μαμάς,
ζητάει ψωμί και κεραμίδι.
Κάτω απ’ το βλέμμα της αγχόνης
δίνουμε αγώνα συμπαγείς,
να μη γεράσουμε κι εμείς
σα νεκροζώντανος Αντώνης.
Κυριακή 26 Απρίλη 2009
(Ακάλεστος)
τέσσερις γλώσσες τις μιλά,
πτυχία και μεταπτυχιακά,
κάτω απ’ το βλέμμα της αγχόνης.
Με του πρωτάτου τον αέρα
στέλεχος σε πολυεθνική,
(κατάδικος σε φυλακή)
δεκατετράωρο κάθε μέρα.
Και κάθε χρόνο καλοκαίρι
δέκα μερούλες διακοπές,
λίμνες, βουνά κι ακρογιαλιές,
σε ξένα, παραδείσια μέρη.
Μπροστά του θεά η κουτσή Μαρία:
καμπούρης και καχεχτικός,
κατάκοπος μεσοαστός
λείψανο ετών τριάντα τρία.
«Είδες πώς πρόκοψε ο Αντωνάκης;»
ψιθύρισε η μαμά στ’ αυτί,
λες και θυμίζει προκοπή
η ζωή της χειμερίας του νάρκης...
Και συνεχίζει την ορμήνια:
«κοίτα κι εσύ να βολευτείς,
να βρεις θεσούλα να πιαστείς
έρχονται μπόρες και μπουρίνια»!
Τι κι αν το παίζεις το παιχνίδι
το σώμα δεν το ξεγελάς
ξεχνάει τα λόγια της μαμάς,
ζητάει ψωμί και κεραμίδι.
Κάτω απ’ το βλέμμα της αγχόνης
δίνουμε αγώνα συμπαγείς,
να μη γεράσουμε κι εμείς
σα νεκροζώντανος Αντώνης.
Κυριακή 26 Απρίλη 2009
(Ακάλεστος)
