Μερικά παραδείγματα για το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι οι δήμοι έχουν πρωτοστατήσει στην υλοποίηση όλης της γκάμας της αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Μπορεί να θυμηθεί κανείς το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων. Η λεγόμενη μερική απασχόληση της δεκαετίας του '90, που σήμερα έχει εξελιχθεί σε «στρατιές συμβασιούχων», «κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις», ξεκίνησε από τους δήμους με τη συμφωνία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.
Στην καταβολή από την Τοπική Διοίκηση, δηλαδή από το λαό, 20 δισ. δρχ. στα τέλη της δεκαετίας του '90 για το «πρόγραμμα σύγκλισης» με αφορμή την είσοδο στην ΟΝΕ (έγινε με την έγκριση των ίδιων δυνάμεων), μπορεί σήμερα να δει κανείς ομοιότητες με την αποδοχή της μείωσης των λεγόμενων παρακρατημένων πόρων από τα 10 δισ. ευρώ στο 1,7 δισ. ευρώ.
Το γεγονός ότι οι δήμοι γίνονται φορείς της αντιλαϊκής πολιτικής είναι αδιαμφισβήτητο και τα παραδείγματα είναι πολλά. Παρ' όλα αυτά, αναρωτιούνται πολλοί: Μπορούν οι δήμοι να πάρουν αποφάσεις σε θετική κατεύθυνση, υπέρ των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων; Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα οι δήμοι και οι περιφέρειες σε αυτήν την κατεύθυνση;
Ας δούμε μερικά παραδείγματα που είναι πραγματικά:
* * *
1. Δημοτικό Συμβούλιο, στο πλαίσιο του προγραμματισμού προσλήψεων, αποφασίζει ομόφωνα πως θέλει 50 εργάτες καθαριότητας επειδή έχουν λήξει οι συμβάσεις, 10 εργάτες πυρασφάλειας ως εποχικό προσωπικό, 10 βρεφονηπιοκόμους για τους 5 παιδικούς σταθμούς και 5 διοικητικούς υπαλλήλους, σύνολο 75. Η απόφαση πηγαίνει για έγκριση στη Γενική Γραμματεία Αποκεντρωμένης Διοίκησης για έλεγχο και επιστρέφει στο δήμο ως εξής: Εγκρίνονται μόνο 10 προσλήψεις και το Δημοτικό Συμβούλιο καλείται να τις κατανείμει όπως νομίζει. Ο περιορισμός αυτός οφείλεται στο ότι η νομοθεσία επιτρέπει συγκεκριμένο αριθμό, ούτε μία πρόσληψη παραπάνω. Η τελική κατανομή για τις προσλήψεις προσωπικού καταλήγει στο Δημοτικό Συμβούλιο ως εξής: 8 εργάτες καθαριότητας, 2 εργάτες πυρασφάλειας, 0 βρεφονηπιοκόμοι και 0 διοικητικό προσωπικό. Αρα, μείωση του αριθμού των νηπίων και λειτουργία παιδικών σταθμών τέλη Νοέμβρη.
2. Ο δήμος προχωρά σε κατάσχεση χρημάτων από τραπεζικό λογαριασμό συνταξιούχου για οφειλή από απλήρωτα τέλη αποχέτευσης. Το Δημοτικό Συμβούλιο, κάτω από την πίεση εκλεγμένων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και της οικογένειας του συνταξιούχου, αποφασίζει ομόφωνα να «παγώσει» τις διαδικασίες κατάσχεσης χρημάτων από τον τραπεζικό λογαριασμό. Η απόφαση ισχύει. Μόνο που η ταμειακή υπηρεσία του δήμου συνεχίζει προχωρώντας στην κατάσχεση και του υπόλοιπου ποσού από το λογαριασμό του. Στο Δημοτικό Συμβούλιο ο αντιδήμαρχος Οικονομικών και ο δήμαρχος αναφέρουν ότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, αφού, σύμφωνα με το νόμο, εάν ένα χρέος που έχει βεβαιωθεί από τον αρμόδιο υπάλληλο δεν εισπραχθεί και μέσω κατάσχεσης, τότε το ποσό του χρέους καταλογίζεται στον υπάλληλο και το πληρώνει από την τσέπη του.
3. Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίζει την κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς. Ομως, το Νομικό Πρόσωπο, που είναι οργανισμός του δήμου αρμόδιος για τους παιδικούς σταθμούς, δεν υλοποιεί την απόφαση, αφού, σύμφωνα με το νόμο, οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου δεν είναι δεσμευτικές για το Νομικό Πρόσωπο. Την υπόδειξη στο Νομικό Πρόσωπο ότι μπορεί να μην υλοποιήσει την απόφαση κάνει ο επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κρατικός υπάλληλος που ελέγχει τις δαπάνες.
4. Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίζει ομόφωνα την απαλλαγή από δημοτικά τέλη και φόρους για κατηγορίες δημοτών που αποδεδειγμένα έχουν οικονομικό πρόβλημα. Η απόφαση δεν εγκρίνεται από τις παραπάνω βαθμίδες διοίκησης του κράτους, επειδή δεν έχουν υλοποιηθεί οι τρίμηνες προβλέψεις του προϋπολογισμού του δήμου και επειδή τα κριτήρια που βάζει ο νόμος για το ποιοι θεωρούνται άποροι, πολύτεκνοι κ.λπ. δεν έχουν τηρηθεί. Αρα, ο δήμος πρέπει να βρει από αλλού έσοδα για να απαλλάξει αυτές τις κατηγορίες από τα δημοτικά τέλη και τους φόρους, δηλαδή από τους δημότες.
5. Δημοτικό Συμβούλιο αποφασίζει ομόφωνα να εκτελέσει αντιπλημμυρικά έργα ή να χτίσει ένα σχολείο και να εντάξει το έργο στο ΕΣΠΑ για να πάρει τη σχετική χρηματοδότηση. Παίρνει την απόφαση και αρχίζει να περιμένει την ένταξη στο ΕΣΠΑ. Την ίδια στιγμή, ο ίδιος δήμος εντάσσει στο ΕΣΠΑ έργο που αφορά κατασκευή ποδηλατόδρομου κατά μήκος της παραλιακής ζώνης στην Αττική. Εγκρίνεται από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς το έργο του ποδηλατόδρομου, αλλά το έργο της κατασκευής του σχολείου καθυστερεί και στο τέλος δεν εγκρίνεται. Για να ξαναγίνει αίτηση ένταξης στο ΕΣΠΑ πρέπει να περάσουν αρκετοί μήνες. Η υπόθεση του σχολείου για το οποίο μιλάμε εκκρεμεί εδώ και πολλά χρόνια...
Τι δείχνουν τα παραπάνω;
Διαβάστε περισσότερα :

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης Αμπελοκήπων - Μενεμένης

Σπλάχνο και τιμή του ΚΚΕ