Υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας: Αβραμόπουλος Σωτήρης

Είναι 41 χρονών και κατοικεί στη Θεσσαλονίκη. Έχει διατελέσει υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
Είναι πολιτικός μηχανικός, απόφοιτος του αντίστοιχου τμήματος του ΑΠΘ και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (ΜΔΕ) του προγράμματος «Σεισμική Μηχανική και Αντισεισμικές Κατασκευές» του ΕΑΠ.


Έχει διατελέσει μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας) στην προηγούμενη θητεία.
Δραστηριοποιήθηκε από μικρή ηλικία στο μαθητικό και φοιτητικό κίνημα, οργανώθηκε στην ΚΝΕ και εκλέχθηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο της Οργάνωσης στο 10ο Συνέδριο το 2010. Στη συνέχεια, δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων μηχανικών. Είναι μέλος του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ - Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με τους αντάρτες

Εικόνα
«Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια» της ποίησής του «Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια/ εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος/ Εδώ σηκώνετ' όλ' η γη με τους αποθαμένους/ και με τον ίδιο θάνατο πατάει το θάνατό της. Κι απάνω - απάνω στα βουνά, κι απάνω στις κορφές τους,/ φωτάει με μιας Ανάσταση, ξεσπάει αχός μεγάλος./ Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με τους αντάρτες/ - χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια,- / κ' είν' οι νεκροί στα ξάγναντα πρωτοπανηγυριώτες». Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται από τη μέρα που η Ελλάδα, η Εθνική Αντίσταση και η Ποίηση στερήθηκαν έναν από τους μέγιστους δημιουργούς του 20ού αιώνα. Τον Αγγελο Σικελιανό. Το εκτυφλωτικής πνευματικής και ανθρώπινης λάμψης «αστέρι» του έσβησε στις 19 του Ιούνη του 1951. Ο Σικελιανός έφυγε πικραμένος και παραγκωνισμένος από την επίσημη μετεμφυλιακή Ελλάδα, συκοφαντημένος και σαν επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, επειδή είχε το σθένος να συμπορευτεί με το ΕΑΜ, και
Διαβάστε περισσότερα

Σπλάχνο και τιμή του ΚΚΕ

Εικόνα
Ετος Ρίτσου έχει ανακηρυχθεί το 2009 από το υπουργείο Πολιτισμού, με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πρώτη καθιέρωσε το θεσμό της τακτικής οργάνωσης ετήσιων αφιερωμάτων σε σημαντικές προσωπικότητες, προτρέποντας τα κράτη - μέλη να πράξουν ανάλογα. Ο φανερός στόχος της είναι «η προώθηση των ευρωπαϊκών πολιτιστικών αξιών» σαν «έκφραση της προσφοράς της στον πολιτισμό».1 Κρυφός στόχος, όμως, είναι μέσα και από τέτοιου είδους δραστηριότητες να διευρυνθεί και να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αγορά «πολιτιστικών προϊόντων», να τονωθεί η κερδοφορία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων (δισκογραφικές εταιρείες, εκδοτικοί οίκοι, επιχειρήσεις θεάματος, «ευαγή» ιδρύματα κ.λπ.) που συγκροτούν την αποκαλούμενη «πολιτιστική βιομηχανία» και λυμαίνονται - ελέγχοντας ασφυκτικά - το μεγαλύτερο μέρος του καλλιτεχνικού έργου στην ΕΕ και στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, τόσο των κρυφών όσο και των φανερών αυτών επιδιώξεων είναι τελικά το ίδιο: Η κακοποίηση και η διαστρέβλωση σε οτιδήποτε πολύτιμο και ωφέλι
Διαβάστε περισσότερα